Şanlıurfa’da 14 Mart gecesi başlayan, sabah saatlerinde kadar devam eden sağanak sele neden oldu.
Cadde ve sokaklar su altında kalırken, 15 kişi ömrünü yitirdi. Kentte, yüzlerce mesken, iş yeri ve araç hasar gördü.
Süleymaniye Mahallesinde zelzele nedeniyle çadırda kalan Suriye asıllı Mustafa Casım, çarşamba günü eşi Döne ve 12 yaşındaki kızı Bahar’ın akıntıya kapıldığını görünce suya atladı.
Casım, eşi komşuları tarafından kurtarıldı, kendisi de çocuğunu kurtarıp bir mühlet suda sürüklendikten sonra bir ağaca sarılarak yardım bekledi.
Yaklaşık yarım saat bekledikten sonra iş makinesi ile kurtarılar Casım, o anları anlattı:
“Eşim ve kızım akıntıya kapılınca peşlerinden koştum. Komşularım eşimi ben de kızımı kurtardım lakin sürüklendim. Bir ağaca sarılarak kurtarılmayı bekledim. İş makinesi gelip bize ip attı. Halat ile çekildiğimiz sırada kızım elimden kaydı. O sırada ben istikrarımı kaybedip bayılmıştım. Gözümü açtığımda kendimi hastanede buldum. Çok şükür olsun hepimiz son anda kurtulduk” dedi.
Bir komşularının meskenine sığındıklarını anlatan Casım, sel felaketinde çadırlarının da akıntıya kapıldığını ve mağdur olduklarını söyledi.
ANTRENÖR 5 ÇOCUĞU KURTARDI
Selin en çok etkilediği Karakoyun Deresi’nin çabucak yakınındaki Süleymaniye Mahallesi, derenin taşmasının akabinde kısa mühlet sonra sel suları ile dolduğu, özel bir spor kompleksinde yüzme antrenörü olan Resul İncik’in, mahsur kalan 5 çocuğu yüzerek kurtardığı ortaya çıktı.
Beden eğitimi öğretmeni ve birebir vakitte özel bir okulda yüzme antrenörü olan Resul İncik, “Olay günü annemin feryadına uyandım. Sokağın başına çıktım. İlerideki ailelerden çığlık sesleri geliyordu. Beşerler çaresiz bir halde izliyorlardı. Birinci sefer başımıza bu türlü bir durum gelmişti. Yüzme bilen kişi sayısı da çok az olduğu için annem benim mesleğimden ötürü çabucak uyardı, komşulara yardım etmem gerektiğini söyledi.” diyerek şu halde anlatmaya devam etti:
“Sokağın başında bir konutta 5 çocuk mahsur kalmıştı. Ben suya atladım ve sokağın başında konutlarında mahsur kalan 5 çocuğu tek tek çıkardım. Akabinde konutumuza aldık. Aldığım çocuğu meskene bırakıp tekrar döndüm ve sırayla hepsini kurtardım. Meskenlerin pencere demir korkulukları suyun şiddetinden sallanıyordu. O dehşetleri çekip çocukları o formda çıkardım. Çocukların içerisinde 2-3 yaşlarında olanlar da vardı. Çok makûs bir durumdu dereden deniz dalgası üzere dalgalar geliyordu. Benim de antrenör olmam ve yüzmeyi yeterli bilmem mahalleli için bir avantaj oldu. Allah’a şükürler olsun, can kaybımız olmadı. Şu anda da konutumuzda bir hasar olmamasına karşın komşularımıza yardım etmeye devam ediyorum.”
