Romanı “Slumdog Millionaire” (Milyoner) sinemasına uyarlanan “Q&A” isimli kitabın muharriri Vikas Swarup, Rami Kütüphanesi’nde Türk okuyucularıyla buluştu.
Geçmişte Hindistan’ın Ankara Büyükelçiliği’nde diplomat olarak çalışan ve Hindistan Dışişleri Bakanlığı Müsteşarlığı yapan Swarup, kendisi üzere diplomat ve muharrir olan Türkiye’nin Yeni Delhi Büyükelçisi Fırat Sunel ile gerçekleştirdiği söyleşide, Türkiye yılları, yazarlığa başlama hikayesi ve kendisiyle özdeşleşen Milyoner sinemasına dair soruları yanıtlandırdı.
Swarup, konuşmasına Türkçe başladı ve “Türkiye benim birinci göz ağrım ve birinci misyon yerimdir. Birinci vazife her vakit çok özeldir. Zira tüm geleceğiniz şekillenir” dedi.
Türkiye’de geçirdiği 3 yıl boyunca birçok şey öğrendiğini belirten Swarup, “Türkçe konuştuğum için birçok kapı açıldı. Tek pişmanlığım, Ankara’dayken Türkçe kursuna yalnızca 6 ay gitmekti. Türkçe bilgim sonlu olduğu için sanırım artık Türkçem tükendi. O yüzden İngilizceye geçeceğim” sözünü kullandı.
“İKİ ÜLKE BİRBİRİNE BİRÇOK AÇIDAN ÇOK YAKIN”
Türkiye’deki misyonunun nasıl geçtiğine dair Büyükelçi Sunel’in sorusuna ünlü müellif şöyle karşılık verdi:
“İki ülke birbirine birçok açıdan çok yakın. Hatta o denli ki Hintçe lisanıyla tıpkı aileden gelen Urdu lisanı, Türkçe ordu sözünden geliyor. Türkiye’de 3 yıl yaşadım, o vakitlerde Türkiye ve Hindistan birbirini şimdi yeni tanıyordu. İki başbakan Turgut Özal ve Rajiv Gandhi dostluk münasebeti kurmuştu. Bu 3 yıl, iki ülke ortasında bağların sıkılaşma yıllarıydı. Eşimle birlikte Türk kültürünü ve Türk mutfağını eğlenerek keşfettik. Sezen Aksu, Cem Karaca, Zerrin Özer ve Barış Manço müziklerini çok dinlerdik. TRT’nin o dönemki dizilerini de izlerdik.1990’da Birinci Körfez Savaşı olduğunda ben Cizre’ye gönderildim. Kuveyt’ten kaçan Hint vatandaşlarının kurtarılmasına yardımcı oldum.”
Swarup, Cizre’deyken Hz. Nuh’un türbesinin da burada olduğunu öğrendiğini belirterek, türbe ziyaretinde yaşadıklarını, şöyle anlattı:
“Ziyaret için tek başıma buraya gittiğimde polis beni gördü ve tutuklamaya kalktı. Ben de diplomat olduğumu söyledim ve kartımı gösterdim. Diplomat olduğuma inanmadılar. Sonunda Türkçe konuşarak kendimi kurtardım. Az kalsın birinci misyon yerimde gözaltına alınacaktım.”
“BANA ESNAF PAKİSTANLI MISIN DİYE SORUYORDU”
Türk beşerinin yıllar içinde Hindistan ve Hint kültürüne çok alıştığını vurgulayan Swarup, şu değerlendirmelerde bulundu:
“Benim vazife yaptığım yıllarda Türk insanı bizi çok fazla tanımıyordu. Bununla alakalı çok hoş bir anım var. Vazifem bittikten sonra Türkiye’ye çalışmaya gelen Sih bir arkadaşım vardı. Yolda yürüdüğünde daima sorun yaşadığını söylüyordu. Kimileri onu başındaki sarığından dolayı İranlı molla zannedip ayaklarına kapanıyormuş. Kimi esnaf da Körfez bölgesinden gelen bir pir zannedip fiyatlarını 10 kat artırıyormuş. Bana da genelde esnaf Pakistanlı mısın yahut öğrenci misin diye soruyordu. Pakistanlıyım dersem yüzde 20 indirim yapıyorlardı”
Swarup, diplomat ve muharrir olmanın zorluklarına ait soruya, “Birincisi beşerler sizin hem diplomat hem müellif olabileceğinize pek inanamıyor. İkincisi zorluk, kendi mesleğinizin dışında öbür bir iş yaptığınızda devletiniz, asıl işinizi aksattığınızı düşünebiliyor. Üçüncü zorluk ise resmi misyonunuzdan ötürü her istediğinizi yazamıyorsunuz” karşılığını verdi.
Romanının uyarlandığı Milyoner sineması Oscar mükafatları aldığında neler hissettiğini ise Swarup, şöyle açıkladı:
“Bu soru bana çok soruldu. Birebir soru, kitabı sinemaya uyarlanan Bangladeşli bir muharrire da sorulmuştu. O da şu yanıtı verdi. Kitabınızın sinema yapılmasına müsaade vermek, kızınızı bir diğeriyle evlendirmek üzeredir. Benim de kitabım, sinemaya uyarlanmasıyla birlikte bir nevi gelin olarak gitti ve sinemanın yayınlanmasının akabinde bir damadım oldu. Sinemanın bu kadar ödül kazanmasını izleyince çok değişik hisler yaşadım. En yeterli sinema mükafatı için sahneye çıktığımızda herkes seyircilere bakarken bir tek ben tavana bakıyordum. Kendi kendime, ‘bir diplomat olarak burada ne işim var’ demiştim.”
“HİNDİSTAN BENİM İÇİN ÇOK FARKLI BİR DENEYİM OLDU”
Söyleşinin ikinci kısmında Vikas Swarup, Büyükelçi Sunel’e misal soruları sordu.
“Salkım Söğütlerin Gölgesinde” romanının diziye uyarlanması hakkında ne düşündüğü sorusunu Sunel, “Benim için çok özel bir his oldu. Dizide reytinglere biraz daha kıymet verildiği için ilerleyen kısımlarda senaryo, kitabın konusundan biraz ayrıldı lakin sonuçta Ahıska Türklerinin yaşadığı dramın ekranlara yansıması açısından düzgün oldu” sözleriyle cevapladı.
Halihazırda Hindistan’daki Büyükelçilik misyonu devam eden Sunel, Hindistan’a dair müşahedelerini şöyle anlattı:
“Hindistan benim için çok farklı bir deneyim oldu. Çok fazla ortak noktalarımız var. Tıpkı bizdeki üzere onlarda da görücü yolu evlilikler var ve hatta Türkiye’den daha yaygın. Bizde meskenlerde ayakkabı çıkartılıyor, orada hem meskenlerde hem de kimi dükkanlarda ayakkabı çıkarılıyor. Hindistan benim için neredeyse her gün yeni bir renk, yeni bir farklılık keşfettiğim bir ülke. Hindistan’a tayin olduktan sonra buranın edebi açıdan da derinlikli bir ülke olduğunu anladım. Vikas’tan da o denli haberim oldu. Asıl dostluğumuz o emekli olduktan sonra başladı. Edebiyatın açtığı pencereden ikimiz birlikte girdik. Çok ortak özelliğimiz var. İkimiz de diplomatız, ikimiz de yazarız ve ikimiz, kendi bakanlıklarımızdaki tek roman yazarıyız.”
Etkinliğin akabinde Swarup ve Sunel, kitaplarını okurları için imzaladı.
