Hayır mevzumuz Sophia Loren veya Gina Lollobrigida üzere isimleri efsane haline gelmiş sinema yıldızları değil.
İş hayatında kilit noktalarda olanlardan, dünyanın en sıkıntı ve ağır mesleği annelikte karar kılanlara, çok geniş bir yelpazede italyan bayanlarını birleştiren etken: Tarz.
Ancak burada kelam konusu olan tarz, giysi kuşam ile hudutlu kalan bir olgu değil. Son vakitlerde İtalyan bayanının hayata bakışı konusunda çıkan kitapların muvaffakiyetinden anlaşıldığı üzere holistik bir çercevede kıymetlendirilmesi gereken bir bahis.
İtalyan bayanının iş hayatındaki, konuttaki tarzı, ebeveyn kavramına yaklaşımı, evlilikte üstlendiği rol tarifi, toplumsal hayatı, estetik ile münasebeti ve etrafında olup bitenlere yaklaşımı derken ortaya çıkan bir rol model var. Gücünü de klâsik ve çağdaş hayatı harmanlama kabiliyetinde ve bayan dayanışmasında buluyor.
Aslında her şey Covid-19 salgını sırasında çıkan bir kitap ile başladı. İsmi Milanolu bayan manasına gelese “La Milanese” isimli kitabı yazan aslen Perugia doğumlu kendi tabiriyle sonradan Milanolu olmuş bir gazeteci.
Corriere della Sera gazetesinde moda haberlerini takip eden muhabir olan Michela Proietti uzun yıllar gözlemlediği Milanolu bayanları ele alan kitabında eğlenceli ve ironik bir yaklaşım sergilerken akut müşahedelerinde yanılmadığını da ortaya koyuyor.
Kitabın alt başlığı “Dünyanın gıpta ettiği Milanolu bayanın kapris, tarz, deha ve nevrozları”. Kısa müddette çok satanlar listesine giren kitabın devamı niteliğini taşıyan “La Milanese 2” de birebir şeklide başarılı olunca gerisinden tıpkı ismi taşıyan bir de podcast devreye girdi.
Aynı husustaki öteki bir kitabın ismi ise The Italian Lady. İngilizce yayınlanan ve dünyadaki bütün bayanlara seslen bu kitabın alt başlığı ise “Kendinizi daha sevinçli daha klas ve daha hayranlık uyandırıcı hale getirmeniz için eksiksiz bir rehber. Dünyanın neresinde olursan ol çağdaş vakitlerin Dolce Vita’sını keşfet ve keyfini çıkart”.
Dünya ve Türkiye’nin ağır siyasi ve ekonomik gündeminden daima birlikte biraz uzaklaşıp “ Şu İtalyan bayanları nasılmış, kendilerini nasıl görüyor ve dünyaya nasıl bir ileti verme telaşları var, hakikaten kendilerini artık bir marka olarak mı görüyorlar, sanki abartmışlar mı bir bakayım” derseniz, buyurun başlayalim.
MİLANOLU DOĞULMAZ FAKAT OLUNUR
Michela’ya nazaran Milanolu doğulmaz fakat olunur. Yalnız kendi deyişiyle çok dikkat, çok sebat ve çok efor lazım. Bütün mesken ödevlerini yaptıktan sonra da birtakım “Olmazsa olmazlar”a sahip olmak ve dayatılan kıymetleri sahiplenmek gerekiyor. Bunların başında ise işleyen bir beyne sahip olmak ve hayatta bir işe yaramak geliyor. Gardrop’da paçaları kıvrılmış bir çift jeans, makosen ayakkabı, beyaz gömlek, Gallo’dan alinmis renkli çoraplar üzere Milanolu bayan üniformasının birtakım kesimlerine sahip olmak yetmiyor.
Ancak Milanolu bayanlar bir yandan gradroplarinda klasik ve sade kesimleri bulundururken öbür yandan dünyada hiç bir bayanın cüret edemeyeceği kombinler ile bir semt pazarı alışverişine yahut memleketler arası bir konferansa katılabiliyorlar. Özgüvenleri şaşkın bakışlar altında asla zedelenmiyor. Buna klasik bir örnek mesken terliğiyle sokağa çıkıp sonrasında bu alışkanlığın tüm ülkeye yayılmasına değerli bir katkıda bulunmaları. Artık ikonik hale gelen friulane terlikleri Milano’da bahar aylarından itibaren 12 yaşından 90 yaşına kendi deyişleriyle “tüm kızların” ayağında.
O vakitler çok fakir olan kuzeydeki Friuli bölgesinde bayanların konut bütçesine katkı sağlamak için 1800’lerde artık kumaş modülleri kullanarak el emeği ile ürettikleri ve klâsik olarak gelinlik altına da giyilen friulane isimli kadife mesken terliklerini italyanlar vakitle konutta giymek için satın almaya başladılar. Derken bir kaç yıl öncesinde tek tük sokakta sokakta giyinilmeye başlandı ve bugün artık rengarenk terlikler Milanolu bayanların baştacı haline geldi. Kate Moss’un da tercihi olan friulane’ler artık erkekler tarafından da giyiliyor.
KIYAFETİME ALDANMA BEYNİME BAK
Fuşya renkli payetli bir bluz giyip çok uluslu bir şirketin idare şurası’nda kelam alan Milanolu daha doğrusu Milanolu mantalitesini benimseyen bayanlar argümanlı yahut egzantrik giyinenlerin beyni olmadığına dair ön yargılardan korkmayan, erkekler ile onların alanlarında gereksiz uğraşa girmeyen, önemli görünmek maksadıyla giysi kuşam gustosuna hudut getirmeyen ve gücünü de bu halinden alan bayanlar.
Eğer söyleyecek bir şeyleri varsa kıyafet kalıplarına asla sıkışmıyorlar. Bu kadar argümanlı giyinmelerinin bir nedeni de tahminen de provokatif bir aksiyon: Bir nevi, benim üstüme başıma değil beynime bak daveti.
İtalya’da dünya önderlerini yahut kıymetli bürokrat yahut işadamlarını ağırlayan milletlerarası bir toplantıda ipek bir kimono elbise yahut pijama üzere görünen bir kombinin altına giyilmiş fıstık yeşili renkli vernik ayakkabılar yahut kafkas tarzı rengarenk sırmalı bir kaftan ile sunum yapan iş insanları, dernek temsilcileri, üst seviye bürokrat bayanlar görmek hiç de güç değil.
En yakın rakipleri Parisli bayanlardan farkları da yeniden daha yiğit ve daha müdanasız olmaları. Parisli bayanlar kimilerine nazaran gayretsiz şiklık kavramıyla aslında burjuva bir tavır sergilerken, Milanolular daha yiğit ve daha yenilikçi oldukları için kentte, bu arayışları ile daima yeni ve değişik markalar çıkması için yatırımcıları motive edebiliyorlar. Sokakta görüldüğü vakit hayranlık uyandıran bir çok kombin aslında Milanolu bayanın pratik tahliller arayışının bir uzantısı.
Stil ve şık giyinmenin kıymeti üzerine birinci bakışta tahminen sufli ve yapay gelebilecek bu bakış açısı Milano’nun New York ve Paris ile birlikte dünyanın en kıymetli moda ve lüks merkezlerinden biri olmasında etken bir itici güç oluşturdu ve oluşturuyor.
Moda bölümünün italyan ekonomisindeki yeri yadsınamaz derecede değerli. 2022 yılı cirosu yaklaşık 100 milyar euro olan kesim iktisadın lokomotif bölümlerinden bir tanesi ve Milano kenti de sözkonusu devasa cironun yaklaşık beşte birini temsil ediyor.
KADIN DAYANIŞMASINDA ÖNCÜ
Milanolu bir bayana modayı takip ediyor musun diye soranlar cümleleri bitmeden üst yanlışsız devrilen gözler ve bıkkın bir iç çekişle karşılık alırlarsa ucuz kurtulmuş oluyorlar. Bahis tartışmaya kapalı. Kendilerine nazaran Milanolu bayanlar modayı takip etmiyor, modayı ya yaratıyor ya kendinlerine nazaran yorumluyor. Takip edenler ise öbürleri, yani dünyanın geri kalanı.
İnanmayanlar Duomo meydanı’nda, modanın kalbi olan Monte Napoleone caddesi civarında, bohem semt Brera’da yahut Leonardo da Vinci’nin son yemek isimli yapıtının bulunduğu Sant’Ambrogio semtinde yer alan rastgele bir kafeye oturup gelen geçeni izleyebilir. Tramvaya, metroya binebilir. Kısa müddette birbirine hiç benzemeyen, doruktan tırnağa hepsi özgün, bir dizi tarz sahibi bayana rastlamaları için yalnızca birkaç dakikaya gereksinim var.
Stil konusu bir yana bayan dayanışmasında somut olarak İtalya’nın en başarılı kenti olan Milano’da değişik fikirleri ve kabiliyeti olan bayanların nereden gelirlerse gelsin iş hayatında faal toplumsal ağlara katılması ve takviye görmesi güç değil. Kâfi ki yeteneği ve söyleyecek kelamı olsun.
Bunun zıddı olan yani donanımsız olduğu halde toplumsal hayatta yükselmeye ve prestij edinmeye çalışan bayanlara ise Milano’da kapılar acımasız bir biçimde kapanıyor. Varlıklı yahut cazip bir işe sahip olmak da yetmiyor. Özenti olanları bir kilometreden tanıyan Milanolu bayanlar onlara asla yüz vermezken, genelde kim olursa olsun bilgisiz ve boş beşerler ile vakit geçirmekten imtina ediyor. Daima kendisini geliştirmek ve topluma faydalı projlerde yer almak için efor gösteren, hırslı ve azimli, pratik zekalı bu bayanlar az vakte çok şeyi sığdırma konusunda çok başarılı ve kimle olursa olsun boşa vakit geçirmeye tahammül edemiyor.
Peki özenti bayan nasıl anlaşılıyor? Michela’ya nazaran çok kolay:
Saçların fazla “Sue Ellen”, makyajın fazla “Kardashian”, kıyafetin çok derecede değerli, ses tonunun çok derecede yüksek olması kâfi.
PARANIN DEĞERİNİ BİLİYOR
Michela’ya nazaran ülkenin gelir dağılımda en öne gelen kentlerinden olmasına ve alım gücünün yüksek olmasına karşın Milanolu bayan banka hesabı ne kadar kabarık olursa olsun gereksiz yere para asla harcamıyor. Harcadığı vakit da pahasının karşılığında olmasına itina gösteriyor. Varlıklı olsa da ucuzluktan yahut pazardan, ikinci el alışveriş yapmaktan gocunmuyor. Hesabını kitabını bilmeyi küçük yaşta aileden öğreniyor ve çocuklarına aktarıyor çünkü bu tavır çalışkanlıkları ve düşük profil benimsemeleri ile ünlü Lombardia bölgesi halkının en besbelli özelliklerinden bir adedini oluşturuyor. Milano da bu bölgenin başşehri hatta İtalya’nın ahlaki açıdan başşehri sayıldığı için görgüsüzlük asla affedilmiyor.
Harcamalarda tek tük istisnalarda yok değil. Bunların ortasında köpeklere fısdıldayan adam da diye nitelendirilebilecek Milanolu bir veteriner var. Her daim bronz ciltli ve her daim kibar veterinerin birinci yahut ikinci eşinden boşanırken ödediği yüklü tazminat,nafaka yahut çocuklarının okulu için ödediği astronomik taksitlerden şikayetlerini -bir defa daha – dinlerken bir de bakmışsınız ki köpeğinizin aşı ve tüy parlatıcı losyonunun faturası meskenin aylık mutfak masrafını geçmiş. Fakat kentin en şık bölgesinde yer alan muayehane artık kendisini aşmış durumda. Deneyimli veteriner bir statü sembolü olması yanısira tıpkı vakitte işinin ehli saygıdeğer bir profesyonel. Yeniden de kendisine gidilme nedenlerinin başında müellife nazaran “ben de ” demek geliyor ayrıyeten bekleme odasındayken bir rock yıldızına, seria A’da oynayan bir futbolcuya yahut ülkenin en değerli soyismini taşıyan bir aile mensubu ile tanışıp kaynaşmak imkanı çok lakin çok yüksek.
MİLANOLU BAYANLARIN OLMAZSA OLMAZLARI
Peki Milanolu bayanların olmazsa olmazları neler? Michela’ya sorduk fakat öncesinde hiç Türk bir bayan tanıyıp tanımadığını ve tarzı hakkında ne düşündüğünü ögrenmek istedik.
Yazar tanıdığı türk arkadaşlarının son derece şık ve ayrıntılara kıymet veren bir tarza sahip olduklarını bilhassa saçlarına ile cilt bakımına çok itina gösterdiklerini söyledi.Röportajı telefonla yapmanın ferahlığı içinde asıl soruya geçtik.
Sınıfı geçmek için gerçek Bir Milanolu bayanın elinin altında kesinlikle olması gerekenler neler?
– Çok güzel bir marka blazer ceket: Michela’ya nazaran bu tip bir ceket artık bir passepartout, her ortamda kullanılabilecek bir modül. Yalnız uyarıyor: “Asla giyilmeyecek lakin şöyle bir omuzlara atılacak”. Neden ? “Evden çıkyordum, acelem vardı, eşimin ceketini alıp şöyle bir omuzlarıma attım” imajı verilecek. Tekrar neden? Usul olsun diye.
– Çok güzel bir marka kemer: Gerekirse blazer ceketin üzerine takılacak. Zira “Bakın anında özgün stil yarattım” demeye getirilecek.
– Kusursuz bir çift jeans: Michela “aman dikkat” diyor. Vilayetle de değerli olması gerekmiyor lakin harika olacak. Bedene çok güzel oturacak. Hem topuklu ayakkabı ile hem de lastik ayakkabı ile eksiksiz bir görünüm verecek. Kusursuz sözünü her seferinde gülerek dört kere tekrarlıyor.
– Çanta: çanta ile kast edilen bir adet It bag. Markası değerli değil ancak muharrire nazaran ikonik bir İt bag bayanların imajını süratle çabucak üst taşıyan bir nesne. Burada paraya kıyılacak Michela’ya nazaran zira yatırımın getirisi çok yüksek.
– Saç ve makyaj: Burada Milanolu bayanın tarzı değil de sabit fikri devreye giriyor. Saçlar asla ve asla kuaförden çıkmış üzere görünmeyecek. Ağır makyaj yeniden asla yok,yüze hafif renk veren, aşikâr meçhul, abartısız ve doğal bir tarz olacak.
– Su matarası: Bu nesne ile bir taşla üç kuş vuran Milanolu bayan hem etrafa hassas olduğunu, hem sağlıklı ömrü benimsediğini hem de içine su yerine bitki çayı koyarak ne kadar öncü ve her daim bir alternatif arayışında olduğunu gösterme fırsatı buluyor.
– Kaşmir kazak: Yaz kış hiç fark etmez, serin yaz akşamlarında yahut soğuk kış günlerinde her daim çantada olması gereken kaşmir kazaklar için tek bir koşul var: Deve tüyü renginde olması. Her fırsatta şöyle bir omza atılacak yahut uzunluğunda bağlanacak.
MİLANOLU BAYANDAN İTALYAN KADINA
İtalyanların yüzyıllardır genlerine işleyen yaratıcılık çağdaş dünyada da kendisini günlük ömürde gösteriyor. Bugün gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerdeki konutların çabucak hepsinde İtalyanlar tarafından icat edilmiş en azından bir kaç eşya yahut alet bulunması kuvvetle beklenen.
Roma İmparatorluğu vaktinde icat edilen metal çividen telefona (20 yaş altı için not: hayır cep telefonu değil), pilden, radyoya,termometreden uçlu kurşun kaleme hatta çözülebilir hazır kahveye kadar güçlü yoksul herkesin meskeninde kuşaklardır en az bir kaç tane italyan icadı kesinlikle var. Bunlara bir de ikonik design nesneleri eklendiğinde İtalyanların dünyada bu alanda bir numara olduklarını söylemek abartılı olmaz.
The Italian Lady isimli kitabin müellifi Alessandra Repini’ye nazaran italyan bayanı da artık bir dünya markası olarak nitelendirilmeli. Kitap aslında İtalyan yöntemi ömür şeklini tüm sınırlarıyla anlatmayı hedeflerken merkezine de İtalyan kadınını koyuyor.
Alessandra kendisinin ne yoksul ne de varlıklı olduğunu bu yüzden de kendi deneyiminden başlayarak gerçek ve çağdaş İtalyan kadınını dünyaya anlatma gayreti içinde olduğunu söylüyor. Çocuk sahibi olana kadar memleketler arası şirketlerde yönetici olarak çalışan muharrir daha sonra gerçek iş diye nitelediği annelik ve konut hanımlığında karar kıldığını belirtiyor.
ÇOCUK YAPMAK İÇİN GEÇ KALMAYIN
Ergenlik çağında iki oğlu olan Alessandra geç yaşta çocuk sahibi olmanın yorucu olduğunu hatırlatarak çalışan genç bayanlara çok geç kalmamalarını tavsiye ediyor.
ntv.com.tr‘nin sorularını yanıtlayan Alessandra neden bu hususun kendisi için bu kadar değerli olduğu sorusuna karşılık anne olma seçiminin yalnızca italyan bayan için değil bütün bayanlar için harikulâde kıymetli olduğunu, çalışan genç bayanlara farkındalık kazandırmak için bilhassa üzerinde durmak istediğini söylüyor.
Kendisi de geç anne olan Alessandra, bayanlar için 35 yaşından sonra gebe kalma mümkünlüğünün düştüğünü hatırlatarak bir yanılgıya dikkat çekiyor. İtalya’da kısa mühlet evvel 24 olan birinci çocuğa sahip olma yaş ortalaması artık 31’e çıktı. Alessandra’ya nazaran mesleğe öncelik veren ve çocuk yapmayı erteleyen bayanlar ileri yaşlarda büyük zorluklara göğüs germek zorunda kalabiliyor. Anne olma dileğinin gerçekleşmemesi kaygısı bir yana eşlerle de duygusal açıdan güçlü bir periyoda girilebiliyor, alakalarda kalıcı olarak zedelenme riski ortaya çıkıyor.
Geç yaşta çocuk sahibi olmayı başaran bayanların sayısı Alessandra’ya nazaran buzdağının yalnızca ucu çünkü anne olamayan fakat bunu lisana getirmeyen sessiz bir kitle var ve gerçek sayılar müellife nazaran bu yüzden ortaya çıkamıyor.
Kitapta yer alan Mamma Mamma Mamma kısmında annelik anlayışının yanısıra, anne-cocuk, büyükanne-torun bağlantılarındaki yaklaşım eğlenceli bir biçimde aktarılıyor.
MODA, BESİN, MOBİLYA VE ÖTESİ
Alessandra’ya nazaran İtalya hakkında yazanların birden fazla yabancı ve ülkeyi gereğince uygun anlatamıyorlar üstelik daima 3F diye tanınan kategori üzerinde yoğunlaşıyorlar: Fashion, Food, Furniture (moda, besin, mobilya).
Yazara nazaran tüm dünyanın gıpta ettiği bu bölümlerin sanat, klasik müzik, tatil, aile, ömür stili de her biri tıpkı halde markalaşmayı hak ediyor zira tüm bu kategoriler dünyada hayranlık uyandırmanın yanısıra yaşama zevk katıyor. Kitap kesinlikle dinlenmesi gereken klasik müzik bestelerinden kesinlikle görülmesi gereken müzelere, aşikâr başlı coğrafik bölgelerde yenilip içilmesi gerekenlere bir çok mevzuda tek bir maksada hizmet ediyor aslında: Hayat nasıl daha hoş yaşanır?
Miami, New York, Dubai’den sonra önümüzdeki günlerde Londra’da tanıtılacak İtalian Lady kitabı, hem İtalya’yı hem İtalyan bayanın marka pahalarını birleştirerek kimi sorulara yanıt vermeyi ve rehberlik etmeyi amaçlıyor. İşte kimileri:
İtalyan bayanı kaç kategoriye ayrılıyor?
Nasıl giyiniyorlar?
Ne yiyip içiyorlar?
Sofra nizamını nasıl kuruyorlar?
Misafirlerini nasıl ağırlıyorlar?
Tatillerini nerede nasıl geçiriyorlar?
Evlerini nasıl döşüyorlar?
Çocuklarını nasıl yetiştiriyorlar?
Nasıl sosyalleşiyorlar?
Nasıl ahenk sağlıyorlar?
“İTALYAN KADINI” NE YER NE İÇER?
Alessandra’nın hepsine farklı ve detaylı üstelik eğlenceli yanıtları ve kitabıyla Alessandra aslında 360 derece bir hayat tarzı vaat ediyor.
Kitap italyan bayanları hakkında dünyada kemikleşmiş önyargıları çürütme gayretiyle başlıyor. İtalyan bayanın karakteristik özelliklerini ve aile hayatının kıymetini vurguladıktan sonra dünyada hayranlık uyandıran zarafetinin püf noktalarını öne çıkartıyor. Kitapta hangi şarapların nerede ve nasıl içildiğinden, konut dekorasyonuna, meskende konuk ağırlamaktan hangi ortamda nasıl giyinildiğine, günlük hayatta da kullanılabilecek yüzlerce tüyo yer alıyor.
En farklı kısımlarından biri denizde, işyerinde, akşam yemeğinde. tiyatroda nasıl giyinilmesi en kıymetlisi nasıl giyinilmemesi.Görgüsüzlük olarak algılanabilecek bir duruma düşmemek için nelere dikkat edilmesi gerektiği.
Bu noktada Michela’nın kitabına dönüp La Scala tiyatrosuna giderken asla kırmızı renk bir kıyafet hele kadife kumaştan kırmızı giyilmemesi gerektiğini not düşelim. Çünkü kırmızı renk yalnızca tiyatrodaki kırmızı kadife koltukların monopolünde.
Yeme içme konusuna gelince, öncelikle yapılması gereken şey Akdeniz diyeti ile dünyanın en sağlıklı beslenme yoluna öncülük eden İtalyan annelerin yolundan gitmek. Günlük ritüellere de gereken ehemmiyetin verilmesini kaide geçen Alessandra tıpkı bizim simit ve çay alışkanlığımız üzere sabahları kapuçino ve kruvasan ikilisine dikkat çekiyor.
İtalyanların sabah saat 11’den sonra asla içmediği kapuçino’yu öğlenden sonra spagettinin yanında sipariş eden birtakım turistlere (sayıları hiç az değil) İtalyan garsonların “Öldürseniz bile asla getirmem” demesi boşuna değil. İtalyanlara hakaret niteliği taşıyan bu tip gastronomik yanlışların önüne geçmek için rehber niteliğini taşıyan kitapta şarap kültürü olmayanlar için şarap siparişi verirken yanlış yapmamak hatta “hava atmak” için pratik tüyolar da var.
BAĞIŞLANMAZ GÜNAHLAR
Alessandra da bütün italyanlar üzere geleneklerini ve kültürlerini korumak konusunda kıskanç ve sakınır bir tavır sergilerken italyanlara mal edilen lakin asla kendi yeme içme kültürlerine ilişkin olmayan yemekleri de sıralıyor. İngilizce olarak kaleme aldığı bu kitapta dünyaya seslenerek bu yanlıştan vaz geçmelerini istiyor. Pekala hangi yemekler bu bağışlanmaz günahların içine giriyor?
Listenin başında Alfredo soslu makarna var. İtalyanca ismi ile Fetuccine Alfredo. Aslında fetuccini diye yazılması lazım diye uyarıyor Alessandra.
İtalyanların ne aile sofralarında ne de italyan lokantaların menülerinde bu türlü bir tabak yok. Bu yemeğin tanımını görmek için Wikipedia’ya bakmak zorunda kaldığını itiraf eden Alessandra sonunda ABD’de meshur olan bu tabağın İtalya’da yalnızca turistik bölgelerdeki lokantalarda ve yalnızca turistler için yapıldığını argüman ediyor.
Yine italyan mutfaklarında Marinara soslu makarna yok ancak domates, sarmısak, kekik ve zeytinyağ kullanılan Marinara soslu pizza var. İtalyan salata sosu diye kremalı bir sos yok zira memleketin harikulâde zeytinyağı ve sirke ikilisi her sofranın baştacı. Sırada yeniden ABD’de tanınan olan köfteli spaghetti var. Yalnızca Abruzzo bölgesinde bizim sulu köfte iriliğinde gitar spagetti denilen mesken imali makarna içinde kullanılan minik toplar dışında Holywwod üretimi mafya sinemalarının sofralarında sıkca görülen iri yuvarlak salcalı köfte ve spagetti ikilisinin gercek italyan mutfağı ile hiçbir ilgisi yok.
Alessandra’nın kitapta büyük harfler ile “ASLA” yazdığı öbür bir kırmızı çizgi ise jambon, yumurtanın sarısı ve parmesan peyniri ile yapılan carbonara’lı makarnaya krema koyulması. Peperoni pizza da İtalyanların haberi dahi olmadığı bir diğer italyan yemeği. Çünkü tüm dünyanın salamlı pizza olarak yediği peperoni pizza italyanca biberli pizza manasına geliyor.
Ananaslı pizzayı son paragrafda kullanan Alessandra bunun üzerine yorum bile yapmamayı tercih ederken bilhassa Asya ülkelerinde ketçap üzeri ananaslı pizza epey tanınan. İtalya’da ise bu tabu mevzulardan. Masa sohbetlerinde keyifleri kaçırmamak için konuşmamak daha düzgün zira adeta kimyaları değişiyor.
ŞARAP VE “BELLA FİGURA” TÜYOLARI
Peki italyan bayan hangi şarapları içiyor? Bu bahiste şühesiz birinci sırada le bollicine yani köpüklü şaraplar geliyor. Kitap italyan bayanların tercihlerini göz önüne alarak fransız şampanyalarının en büyük rakibi Franciacorta bölgesinde üretilen köpüklü şaraplardan Ca del Bosco yahut Ferrari Trento önerirken bu içkinin Milano başta olmak üzere akşam 6’dan sonra tüm italya’da kafe ve barlarda servis edilen Aperativo için en uygun seçim olduğunu hatırlatıyor ve söz manasının da latincede açılış olduğunu da belirtiyor. Sonra da ufak atıştırmalıkların eşlik ettiği Aperativo için en şık tercihleri sıralıyor: Spirtiz ve Bellini lakin Alessandra gerçek bir hanımefendinin asla likör ısmarlamadığını da ekliyor. Yemek sonrası hazmı kolaylaştırmak mazeretiyle kahve içine konulan ve ammazzacaffe yani kahve öldüren diye tanımlanan likorlere gelince, onun yerine bir bitki çayının daha şık olacağını hatırlatıyor. Likör erkekler klübüne ilişkin bir içki kendisine nazaran.
Peki şarap kültürü italyan bayanları kadar olmayanlar ne yapsın? İşte burada Bella Figura konsepti devreye giriyor ki kitapta çeşitli bahislerde bu etkiyi uyandırmak için tüyolar veriliyor.Bella Figura’yı beşerler üzerinde uygun bir izlenim bırakmak olarak çeviri edebiliriz fakat azıcık hava atma isteği da yok değil.
Alessandra’nın şarap konusunda kusur yapmamak için verdiği tüyolar şöyle: Sakın şarap kadehini elinize aldıktan sonra çabucak içmeyin. Evvel şöyle bir bakın, hafif çalkaladıktan sonra düşünüyormuş izlenimini verİp derin bir formda koklayın ve sonra çok küçük olmak kuralıyla bir yudum alın lakin çabucak yorum yapmayın, şöyle bir durun, ondan sonra.
Aman ha kadehi gövdeyi kavrayacak şeklide tutmayın. Durun bitmedi.
Peki diyelim size şarap ikram edildi ve isminden öteki hiç bir şey bilmiyorsunuz. Hoşunuza gitti fakat nasıl yorum yapacağınız konusunda da fikriniz yok.
Cevaplar Alessandra’da:
Barolo: Hımm, bu bir buket..bana ahududu ve kirazı hatırlattı, çok kuvvetli fakat tıpkı vakitte kadife üzere…
Amarone: Ooo ne kadar ağır bir aroması var, güya biraz da kuru meyve ve baharat da var değil mi? Çok karakter sahibi bir şarap bu.
Pinot Grigio: ağır ancak nazik. Narenciye ve muz aroması alıyorum.
ASIL DEĞERLİ OLAN NE?
Kitapta toplumsal hayat konusunda uzun bir kısım var ve yapılacak aktiviteler ortasında açık orta ile en şık ve itibarlı olanı La Scala tiyatrosunun galasına gitmek. National Geeographic’e göre “Her Şeyde Dünyanın En âlâ 10’u” listesinde operalar ortasında birinci sırada yer alan La Scala‘nın her yıl 7 Aralık’ta İtalya Cumhurbaşkanı’nın iştirakiyle yapılan prömiyeri Alessandra’ya nazaran Oscar gecesiyle eş paha bir mana taşıyor.
Haftalar hatta aylar öncesinden hazırlanılan gecede giyilen kıyafetler, takılan mücevherler basın ordusunun odak noktası olduğu için sonraki gün tüm medyada gündemin birinci sırasında yer alıyor.
Ülkenin en kıymetli simalarını bir ortaya getiren Milano’nun “Oscar” gecesinde yapılan en ufak bir görgüsüzlük affedilmiyor, hatta kimileri yıllarca konuşuluyor.
Alessandra’ya nazaran geceye katılan bir İtalyan bayan için en büyük ayıp La Scala ortamındaki çeşitli bölümlerden ünlü ve zeki şahıslarla akıllı bir fikir alış verişinde bulunmak kabiliyetinden mahrum olmak.
Alessandra Repini de tıpkı Michela Proietti üzere tarz sahibi bir bayan olmak için olmazsa olmaz koşulların başında tek bir şeye işaret ediyor: Bilgili ve donanımlı bir beyin sahibi olmak.
